ZWIĘKSZENIE CIŚNIENIA ATMOSFERYCZNEGO
admin
W podwyższonym ciśnieniu atmosferycznym wzrasta proporcjonalnie ciśnienie parcjalne gazów wchodzących w skład powietrza. Wzrost ciśnienia parcjalnego tlenu prowadzi do nadmiernego nasycenia hemoglobiny, co wzmaga procesy utleniania w tkankach. Nadmiar tlenu uszkadza tkankę płucną, wywołując przekrwienie i obrzęk płuc. Dochodzi również do zaburzeń przemiany materii, kończących się niekiedy śmiercią wśród drgawek. Człowiek wytrzymuje maksymalnie ciśnienie 3 atmosfer.
Nagłe przejście ze zwiększonego ciśnienia atmosferycznego do prawidłowego wywołuje objawy tzw. choroby nurków lub choroby kesonowej. Polega ona na tym, że składniki gazowe powietrza, rozpuszczone w dużych ilościach we krwi pod zwiększonym ciśnieniem, wydobywają się nagle po przejściu do niższego ciśnienia w postaci pęcherzyków, podobnie jak dwutlenek węgla z otwartej butelki wody sodowej. Dotyczy to zwłaszcza .azotu, który nie jest użytkowany przez ustrój. Pęcherzyki azotu tworzą zatory w naczyniach włosowatych płuc, serca, mózgu, co wywołuje nagłe niedokrwienie tych narządów, pro-wadzące do zawałów, a w następstwie nawet i do śmierci.
Chorobie nurków zapobiega się przez stopniową dekompresję, tzn. przez powolne zmniejszanie ciśnienia. Azot wydziela się wówczas powoli i zostaje wydalony przez płuca. Przy wystąpieniu objawów choroby nurków ratuje się chorego przez szybkie umieszczenie go w komorze pod zwiększonym ciśnieniem.
